یادمان نرود که حسین را منتظرانش کشتند
بصیرت یعنی اینکه بدانیم شمری که سر از حسین علیه السلام برید،همان جانبازی است که در صفین تا مرز شهادت پیش رفت
مواظب باشیم که نکند عکس شهدا را ببینیم اما عکس شهدا عمل بکنیم
در هندوستان یاد و نام امام حسین (ع) منزلت ویژه‌ای دارد ،عده بسیار زیادی از بازرگانان و ثروتمندان هند از مذاهب مختلف اعتقاد فوق‌العاده‌ای به حضرت سیدالشهدا دارند و برای برکت اموالشان همه ساله مقداری از ثروت خود را نذر سوگواری آن حضرت می‌کنند.
یکی از آنان هر ساله همراه سینه‌زنان حرکت می‌کرد و همراه با آنان بر سر و سینه می‌زد، هنگامیکه آن مرد بازرگان از دنیا رفت بنا به رسوم مذهبی خودشان بدن او را در آتش می‌سوزانیدند تا خاکستر بدن را دفن نمایند.اما با کمال تعجب و شگفتی دیدند آتش در دست راست و قسمتی از سینه‌اش ابداً اثری نکرده است.پس بستگانش آن دو قطعه از بدن را به قبرستان شیعیان آوردند و گفتند:«این دو عضو از آن حسین شماست»...
منبع :داستانهای شگفت‌انگیز شهید دستغیب
گفتند از پدرت بپرس در این روز چگونه آرامش خودمان را حفظ کنم ؟
رفتند و در عالم رؤیا و خواب از پدر پرسیدند .
وایشان گفتند با ذکر "یا حسین (ع) " .
پس از این که از خواب بیدار شدند خواب را برای پدر تعریف کردند و پرسیدند آیا چنین چیزی درست است ؟و پدر می گوید آری ذکر "یا حسین (ع) " موجب آرامش در قیامت می شود
ذوالجناح یعنی صاحب دو بال و پر، در فرهنگ عزاداری سرور شهیدان، نام اسب امام حسین (ع) است که حضرت در روز عاشورا بر آن سوار بود. ذوالجناح در تعزیه و دسته های سوک امام سوم از اهمیت و احترام خاصی برخوردار است. ذوالجناح را در ضمن به عنوان عقل فعال به حساب آورده و آن را به براق تشبیه می کنند. حاجی میرزا حسن صفی علیشاه در «زبدة الاسرار» گوید:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بار دیگر ذوالجناح تیز پی |
راه میدان بلا را کرد طی |
|
قصد ما در این بیان از ذوالجناح |
عقل باشد گر تو دانی اصطلاح |
|
گرچه عقل از عشق دور است آشکار
|
عشق، بر عقلست در معنی، سوار |
عمان سامانی در «گنجة الاسرار» که رمز شهادت سرور آزادگان را بر پایه عرفان بیان می کند، گوید:
|
پا نهاد از روی همت در رکاب |
کرد با اسب از سر شفقت، خطاب |
|
کای سبک پر، ذوالجناح تیزتک |
گرد نعلت سرمه چشم ملک |
|
ای سماوی جلوه قدسی خرام |
ای ز مبدا تا معادت نیم نگاه |
|
ای به رفتار از تفکر، تیزتر |
وز براق عقل، چابک خیزتر |
|
روی به کوی دوست، منهاج منست |
دیده واکن، وقت معراج منست |
|
بد به شب معراج آن گیتی فروز |
ای عجب، معراج من باشد به روز |
|
تو براق آسمان پیمای من |
روز عاشورا شب اسرای من |
|
بس حقوقا کز مَنت بر ذمت است |
ای سمت نازم زمان همت است |
مـــــــــــــــــــرد خوب....
باید حداقل ی قصـــــــــه ی آروم بلـــــــــد باشه ....
برا وقتایی ک عشـــــــــــــــــقش بی قراره و
نمیخواد از بی قراریاش حرف بزنه....
برا وقتایی ک
عشـــــــــــــــــقش لج میکنه....
بهــــــــــــــــونه میگیره...
بغـــــــــــــــــض میکنه...
قهــــــــــــــــر میکنه...
برا وقتایی ک عشـــــــــــــــقش بچه میشه....!
.: Weblog Themes By Pichak :.